Για μια ακόμα φορά, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), επιβεβαιώνει ότι το περιβαλλοντικά και κοινωνικά αμφιλεγόμενο έργο της εκτροπής του Αχελώου συνεπάγεται εκτεταμένη περιβαλλοντική βλάβη και παραβιάζει του κανόνες περιβαλλοντικής νομοθεσίας ενώ επισημαίνει μια ακόμα φορά ότι τα σχεδιαζόμενα έργα της εκτροπής του ποταμού παραβιάζουν την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης.
Συγκεκριμένα, η Ολομέλεια του ΣτΕ, με την υπ΄ αριθμ. 26/2014 απόφασή της, έκανε δεκτές τις αιτήσεις του «Παγκόσμιου Ταμείου για τη φύση (WWF) Ελλάς», της «Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», της Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων νομού Αιτωλοακαρνανίας, καθώς και των δήμων Μεσολογγίου, Αιτωλικού και Ινάχου.
Με την απόφαση αυτή ακυρώθηκαν υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για την μερική εκτροπή του ρου του Αχελώου, η εκτέλεση των έργων (φράγμα, ταμιευτήρας υδροηλεκτρικός σταθμός της ΔΕΗ, Μεσοχώρας, σήραγγα εκτροπής του ρού, κ.λπ.).
Οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν, ότι προκειμένου να επιτραπεί το έργο της εκτροπής του Αχελώου ήταν αναγκαίο να διενεργηθεί η δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων στις προστατευόμενες οικολογικά περιοχές, όπως είναι περιοχές Natura 2000, τόποι κοινοτικής σημασίας, ζώνες ειδικής προστασίας, κ.λπ.
Με τον τρόπο που έγινε η εκτροπή του Αχελώου, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, παραβιάζεται η Διεθνής Σύμβαση της Γρανάδας για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης η οποία συμπλέει με το άρθρο 24 του Συντάγματος.
Επίσης, η Ολομέλεια του ΣτΕ σημειώνει, ότι τα έργα εκτροπής του Αχελώου είναι αντίθετα στη αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, τη στιγμή που από τα έργα αυτά επέρχεται εκτεταμένη περιβαλλοντική βλάβη σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura 2000.
Η εκτροπή του Αχελώου απασχολεί το ΣτΕ εδώ και 23 χρόνια, καθώς η πρώτη προσφυγή κατατέθηκε στο δικαστήριο το 1991, ενώ μέχρι τώρα την Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου την έχει απασχολήσει κατ’ επανάληψη το ζήτημα της εκτροπής του Αχελώου και ειδικά κατά τα έτη 1994, 2000, 2005, 2006, 2009, 2010 και 2011 που εκδόθηκαν σχετικές αποφάσεις, ενώ τον Οκτώβριο του 2009 στάλθηκαν από την Ολομέλεια του ΣτΕ 14 ερωτήματα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (μεταγενέστερα μετονομάστηκε σε Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) τα οποία και απαντήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2012.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και πολίτες που αντιτίθενται στο έργο το χαρακτηρίζουν ως μνημείο μικροπολιτικής, παλαιοκομματικής πρακτικής και ψηφοθηρίας με στόχο τις ψήφους των αγροτών της Θεσσαλίας.
πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου